برنامه آموزش فردی (IEP) یک سند الزام آور قانونی است که خدمات آموزشی و اقامتی ویژه ای را که دانش آموز دارای معلولیت در محیط مدرسه دریافت می کند، تشریح می کند. دریافت IEP شامل فرآیندی مشترک بین والدین، معلمان، مدیران و سایر متخصصان است.

مرحله 1: تشخیص نیاز به IEP اولین گام برای دریافت IEP تشخیص نیاز به IEP است. این معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که دانش‌آموزی از نظر تحصیلی، رفتاری یا اجتماعی دچار مشکل است و مداخلات در محیط آموزش عمومی موفقیت‌آمیز نبوده است. والدین، معلمان یا سایر کارکنان مدرسه ممکن است این فرآیند را آغاز کنند.

مرحله 2: درخواست ارزیابی هنگامی که نیاز به IEP مشخص شد، والدین می توانند به طور رسمی از ناحیه مدرسه درخواست ارزیابی کنند. این امر با ارسال درخواست کتبی به مدیر مدرسه یا مدیر آموزش و پرورش استثنایی امکان پذیر است. در درخواست باید به وضوح نگرانی ها و دلایل درخواست ارزیابی بیان شود.

مرحله 3: فرآیند ارزشیابی پس از دریافت درخواست ارزشیابی، ناحیه مدرسه موظف است یک ارزیابی جامع از توانایی ها و نیازهای دانش آموز انجام دهد. این ممکن است شامل ارزیابی هایی باشد که توسط متخصصان مختلف مانند روانشناسان، آسیب شناسان گفتار زبان و کاردرمانگران انجام می شود.

مرحله 4: بررسی نتایج ارزیابی پس از تکمیل فرآیند ارزیابی، جلسه ای به نام جلسه تعیین صلاحیت یا جلسه تیم برنامه ریزی می شود. در این جلسه، نتایج ارزیابی توسط تیمی متشکل از والدین، معلمان، ارزیابان و سایر متخصصان مربوطه بررسی خواهد شد. تیم تعیین خواهد کرد که آیا دانش آموز دارای معیارهای خدمات آموزشی ویژه است یا خیر.

مرحله 5: تعیین صلاحیت بر اساس نتایج ارزیابی و بحث‌ها در جلسه تیم، تیم در مورد واجد شرایط بودن دانش‌آموز برای IEP تصمیم می‌گیرد. اگر دانش آموز دارای معیارهای خدمات آموزشی ویژه باشد، تیم به توسعه IEP ادامه خواهد داد.

مرحله 6: توسعه IEP توسعه یک IEP شامل ایجاد یک برنامه جامع است که متناسب با نیازهای منحصر به فرد دانش آموز باشد. این تیم در مورد سطوح فعلی عملکرد، اهداف سالانه، خدمات آموزشی ویژه، خدمات مرتبط، اسکان و تغییرات، بحث و مستندسازی خواهد کرد. IEP باید فردی باشد و با نقاط قوت و ضعف دانش آموز هماهنگ باشد.

مرحله 7: جلسه IEP یک جلسه IEP برای بررسی و نهایی کردن IEP توسعه یافته برنامه ریزی می شود. این جلسه معمولاً شامل والدین، معلمان، مدیران و سایر متخصصان درگیر در آموزش دانش‌آموز است. تیم هر بخش از IEP را مورد بحث قرار خواهد داد و بر اساس نظرات همه شرکت کنندگان، تجدید نظرهای لازم را انجام خواهد داد.

مرحله 8: پیاده سازی IEP هنگامی که IEP نهایی شد، اطمینان از اجرای موثر آن مهم است. کارکنان مدرسه که مسئول ارائه خدمات ذکر شده در IEP هستند باید از نقش ها و مسئولیت های خود آگاه باشند. نظارت منظم بر پیشرفت نیز باید برای پیگیری پیشرفت دانش آموز در جهت دستیابی به اهداف تعیین شده انجام شود.

مرحله 9: بررسی سالانه IEP باید حداقل یک بار در سال مورد بازبینی قرار گیرد تا اثربخشی آن مشخص شود و هر گونه تجدید نظر لازم انجام شود. این فرآیند بررسی سالانه اجازه می دهد تا بر اساس پیشرفت دانش آموز و نیازهای در حال تغییر، تنظیمات انجام شود. والدین می توانند در صورت احساس نیاز به تغییرات قبل از بررسی سالانه برنامه ریزی شده، درخواست جلسات اضافی کنند.

مرحله 10: برنامه ریزی انتقال برای دانش آموزانی که به فارغ التحصیلی نزدیک می شوند یا در حال انتقال به یک محیط آموزشی جدید هستند، برنامه ریزی انتقال بخشی ضروری از فرآیند IEP است. این شامل بحث در مورد اهداف بعد از دبیرستان، آموزش حرفه ای، مهارت های زندگی مستقل و حمایت های لازم فراتر از دبیرستان است.

مرحله 11: حقوق والدین در طول کل فرآیند اخذ IEP، درک حقوق والدین برای والدین بسیار مهم است. ناحیه مدرسه باید نسخه‌ای از تضمین‌های رویه‌ای خود را به والدین ارائه دهد، که حقوق و حمایت‌هایی را که بر اساس قانون آموزش افراد دارای معلولیت (IDEA) برای آنها و فرزندشان ارائه می‌شود، مشخص می‌کند.

مرحله 12: همکاری و حمایت همکاری بین والدین و کارکنان مدرسه کلید موفقیت یک IEP است. والدین باید فعالانه در این فرآیند شرکت کنند، بینش خود را به اشتراک بگذارند و از نیازهای فرزندشان دفاع کنند. ایجاد رابطه مثبتهمکاری با معلمان و مدیران می تواند به اطمینان از اجرای موثر IEP کمک کند.

اخذ IEP برای یک دانش آموز شامل یک فرآیند دقیق و مشارکتی است که هدف آن ارائه پشتیبانی و خدمات مناسب به دانش آموزان دارای معلولیت است. با پیروی از این مراحل و مشارکت فعال در توسعه و اجرای IEP، والدین می توانند به اطمینان از برآورده شدن نیازهای آموزشی فرزندشان کمک کنند.

منابع : 

1. Understood.org: Understood.org یک وب سایت جامع است که به ارائه منابع، اطلاعات و پشتیبانی برای والدین کودکان دارای مشکلات یادگیری و توجه اختصاص داده شده است. اطلاعات قابل اعتمادی در مورد IEP ها و آموزش های ویژه ارائه می دهد.
2. مرکز ملی ناتوانی های یادگیری (NCLD): NCLD یک سازمان غیرانتفاعی پیشرو است که منابع، حمایت و پشتیبانی را برای افراد دارای ناتوانی های یادگیری فراهم می کند. وب سایت آنها اطلاعات ارزشمندی در مورد IEP ها و فرآیند آموزش ویژه ارائه می دهد.
3. ایالات متحده وزارت آموزش - دفتر برنامه های آموزش ویژه (OSEP): OSEP یک سازمان فدرال است که مسئول اطمینان از دریافت خدمات آموزشی مناسب دانش آموزان دارای معلولیت است. وب سایت آنها اطلاعات معتبری در مورد قوانین، مقررات و راهنمایی های آموزش ویژه ارائه می دهد.

اگرچه این منابع بسیار معتبر هستند، همیشه توصیه می‌شود برای راهنمایی‌های خاص متناسب با شرایط فردی با متخصصان یا مقامات آموزشی محلی مشورت کنید.